عوضی باشی  خیلی بهتره

 از اینکه . . .

بفهمی یک عمر عوضی می فهمیدی و عوضی فکر میکردی

بنام رحمان و رحیم

بنام سلام عظیم

آمدنم هم به اراده ی اوست

    و من آورده شدم تا نجوایی که میرساندیم ، برسانم

پس من رسولم چون تو

واین قرار ماست که پیام او را با عشق برسانیم به هم

پس سلام اولین را با کلام ودا پایان دهم

وباز . . . سلام

عشق یعنی چشمهای مست تو

عاشقی شرمنده شد ازدست تو 

عشق یعنی زخم کاری که زدی

بردلم ، احسنت نازشست تو

کاش آنشب ای پدرخوابت ببرد

کاش اصلا آنشب آن نطفه بمرد

کاش در جنگی که حادث گشته بود

آن تن خستم به شب جان می سپرد

خواستن تو گنجایش میخواهد

میترسم

میترسم خسته ات کنم

رهایم کنی

وتمامم رابا خودببری

ازهرچه عادت است 

بیزارم

عادت به حماقت

عادت به اعتماد

به مهربانی و دلسوزی

آنقدر زمین خورده ام 

که سیر سیر گشتم

جاندارم

حتی برای لقمه ای دیگر

چه دیرآمدی

عمری به انتظارت بودم

عطرت مشامم را پرکرده بود

سالها قبل ازشکفتنت

شامه ام فرتوت گشته

حیفِ عطرتو

حیف

هم درد وهم داروی جان چشمان مستت

هم زخم و هم مرحم دوچشم می پرستت

هم آتش افروزدل تنها وسردم

هم آب برآتش شده ، ای نازشستت

آتش زده برقلبو جان چشم سیاهت

رسوای عالم شد دلم، از روی ماهت

آخرچه کردم مربه تو شهلای خوبان

کاتش فکنده بردلم سیل نگاهت

پروانه چشمان تو آهسته و نرم

تاعمق چشمان دلم پروازکرده

برگرداحساس چوشمع قلبوجانم

گردیدو جان عشق تو روآوازکرده