لیلیوم
لیلیوم
لمس کن باز، هوایِ ، همه احساسِ مرا
جان بده ، خوشبو کن
نفسِ تک تکِ اشعارِ مرا
باز پرواز بده ، از قفسِ خاطره ها
بِشِکَن ، هاله یِ افکارِ سیاهِ شب را
و به جادویِ دو چَشمت ، سوگند
تو به این رفته کُما ، جان دادی
و پس از آن
چه شکفته ست ، به لب
باغِ رنگارنگی
فقط از ، سوسن و بَس
و چه زیبا و قشنگ
شامه ام پُر شده از عطرِ تنت
لایقی اسمِ قشنگِ لیلیوم ، لیلیِ من
تو نَه یک گل ، که گلستانِ منی
همه احساس و همه ، جانِ منی
گرچه رنگارنگی
تو تکی ، یک عطری
تو بِــَرنـدی
رنگِ زیبایِ بهاری ، عشقی
تو همان حسِ قشنگی ، که طلب داشت دلم
جامِ جَم ، بودی و من
پیشِ بیگانه ، تو را می جُستم
تو خودِ من ، دلِ من ، جانِ منی
جامِ جم ، جامِ دلم